Bir İlik Tedavisi : Korku

Evvel zaman içinde... Yaklaşık 1 yıl... Herşey, internette gördüğüm bir resim ile başladı.

Kendime sordum...

"Bir köpeği böylesine korkutan şey ne olabilir?"

İzlediğim ilk videodan köpeğin yaşadığı dehşete ortak olmuştum. Bu dehşetin adı:

Amnesia: The Dark Descent

Fragmanı gayet içeriği gözler önüne sunuyor.

Videoyu gördükten sonra, bu korkuyu yaşamaya karar verdim ve oyunu anında bilgisayara yükledim.


Oyunun anamenüsüne gelmeden , ürpermeye başlıyorsunuz. Anamenü açılmadan önce grafik ayarlarını yapıyorsunuz.Çünkü oyun fazlasıyla karanlıkta geçen bir oyun, gerekli atmosferi sağlamak için ses ve contrast ayarlarını hallediyorsunuz.Bu ayarları yaparken de belli notlar beliriyor ekranda.


-"Bu oyunu kazanmak için oynamayın.Sadece kendinizi mekana ve hikayeye bırakın..."
-"Oyun esnasında save yapmanıza gerek yok. Oyun, size bu konuda yardımcı olacaktır... "


Daniel isimli bir karakteri yönetiyoruz. Prusya Krallığında, Brennenburg Kalesinde gözlerimizi açıyoruz.Yıl 1839. Olan bitenden habersiziz. Amnesia hastalığıyla başa çıkaraktan, durumu gözden geçirmeye çalışıyoruz. Fakat bir terslik var. Kötü bir his. Korku! Etrafta bulduğumuz notlar ve arasıra yaşadığımız flashbacklerle bazı şeylerin farkına varıyoruz. Fakat bu sonu olmayan kalenin yollarında, karanlıkta bizi bekleyen varlıklar var. Ve yapabildiğimiz tek şey saklanabilmek. El feneri,mumlar,meşaleler ve kibritler bizi karanlıktan koruyan dostlarımız. Anlayacağınız , aydınlık en iyi dostumuz. Çünkü karanlık , bilinmezliktir.Korkuyu körükler. Korku insan zihnini bulanıklaştırır ve kötülükleri de beraberinde getirir. Peki, ya siz Daniel'ın yerinde olsaydınız ?





Siz Daniel olunca aynen böyle oluyor. Konuşmada bahsi geçen su bölümü ise ;





Cesaretiniz varsa buyrun beklerim. Bir başlangıç yapıcaksanız eğer, Daniel'in başlangıç konuşmasıyla sizleri baş başa bırakıyorum:



As I wake up my head aches and my throat burns. Where am I? How did I get here? 


Blurry memories of pain and suffering fade in and out as I try to identify my surroundings.There is a vague familiarity to the place but I don't know why.


Suddenly, a strong emotion rushes through me and single memory emerges. Something is hunting me and it is very close. My body fills with a terrifying cold and my mind is wiped empty but one thought.


I must escape.